επαναλλαμβανόμενα ...Έλα φύγε, Ελα φύγε,Ελα φύγε....Καθόμουνα σέ εκείνη τη θέση διπλωμένη στα γόνατα καί παρατηρούσα όλο εκείνο τό μεγαλείο ,τό αδιάκοπο πήγαινέλα ...Από την άμμο τη ψιλή ίσαμε με όλη της τήν επιφάνεια η Θάλασσα αστραφτοκοπούσε....χιλιάδες λάμψεις ....λέξεις καί μουρμουρητά... αναπάντεχα απροσδόκητα καί ξαφνικά...Οτι τήν άγγιζε αντιδρούσε καί εγώ γιαλός της ....Κάθε μέρα θάλασσσα...καί εγώ νά της μιλάω...
Επιτέλους είχα κάπου να τα πω ,χωρίς να σταματάω...
καί ο Ναυτίλος απαντούσε...
Μοιάζεται...Σάν δυό σταγόνες τής βροχής ,πού τό ποτάμι της ζωης μαζί, σας ταξιδευει ....
Μοιάζεται....Θαλασσα εσύ Γυναίκα αυτή τό Πυρ ας περισεύει...
6 σχόλια:
Μύρισε καλοκαίρι για τα καλά με τις ζωγραφιές σου και τις αναρτήσεις σου.
Καλημέρα.
Καλημέρα jacki !
Καλοκαιράκι με τα όλα του.Ας το χαρούμε!!!
πινελιά και λέξη
λέξη και σκέψη
σκέψη και βλέμμα...
εσύ!
Φιλί
χΑΡΙς
Κάθε φορά πού αντικρύζω θαλασσα,βλέπω τον εαυτό μου...Τόσο καλά καί τόσο χάλια ο καιρός μου...Αλλά καί πάλι θα το πώ...Το Πύρ ας περισεύει...
Το Πύρ,
αντί-δωρο
για όσους
θέλησαν τα δύο όμοια
σε τρίπτυχο να χωρέσουν
μάτια μου...
Φιλί
Πόσο δίκιο ΄εχεις...
Δημοσίευση σχολίου