Ποσος χρονος περασε?

Τιποτα κοινο δεν μας δενει πια...η ετσι νομιζω...Εσυ εισαι ενας αλλος εαυτος που μαζι του με δενει ενα παζλ απο θολες εικονες και κατι δακρυβρεχτες ιστοριες αγαπης γεματες ζηλια παθος και ορεξη για εκδικιση .Η αγαπη βγηκε βολτα σε αλλες γειτονιες χορεψε και γελασε με αλλα ματια...Η αγαπη σου απουσιαζε και απουσιαζει...

Η ζωη ειναι μυστηρια περιεργη και πορνη και αγια και εσυ ενας ανθρωπος που ξεπερασε τα ορια του ...Ετρεξες πολυ και με προσπερασες. τωρα ?Τωρα πρεπει να ερθεις λιγο πισω για να με βρεις μπροστα...και τι θα δεις...Παει το κοριτσακι ...

Ο χρονος τελειωνει...

Απομαχος Αρμενιστης δεσμιος της γης...

Τι να σας πω...Ταξιδεψα ...και εσεις το ξερετε ηδη...πως ολη η ιστορια μας γραφετε στο ταξιδι....

Τωρα οτι και να σας πω για ολα αυτα που ειδα...πολλα ταξιδια γινανε χωρις καν μια πυξιδα...

Πυξιδα ειχα τ'αστρο του και Φαρο τη καρδια μου...Αρμενιζα στα πελαγα και παντα συντροφια μου για φιλους ειχα τα πουλια ναυτες στα σωθικα μου...κλαιγαν και τους νανουριζα μεθουσαν και ξερνουσαν μα οπου και αν επηγαιναν σε μενανε γυρνουσαν...

Τωρα...εδω...στ'απονερα...Τα ισαλα μου εξω...Το δεσιμο μου με τη γη να δω ποσο θ'αντεξω...

Μου λειπουν τα ναυτακια μου ξεφτισαν τα σκοινια μου οι γλαροι μου απομειναν στερνη παρηγορια μου...Τραβηξου κι'εσυ θαλασσα ασε με να πλαγιασω μη με κρατας στ'απονερα ...ποθω να ησυχασω....

ο θησαυρος της ...

Μια παραλια ερημικη ...και εσεις τη προσπερασατε...

Δεν ειχε κοσμο δεν ειχε μουσικη...Μα ηταν ολα εκει..... εσεις τα χασαtε....

Καλως ορισες ερωτα....

Στα μύχια του Θερμαικου....

Θολος ο οριζωντας δε φτανει η ματια για να ταξιδεψεις...Φευγει και αυτη η μερα και στο περασμα της αφηνει λιγο φως ...σκαλωσε στη ηλιακτιδα και το ειδα...Ητανε ενα μικρο καραβι ...ισα που το εβλεπα αναμεσα απο τις φυλλωσιες...και περιμενα να το δω να χανεται στη αγγαλια του।κολπου Μα το καραβι ητανε αταξιδευτο...ητανε ενα μικρο καραβι που ηταν αταξιδευτο οεοε।οεοε κολλησε στα αβαθη του και εστεκε εκει...Ο ηλιος αγγαλιασε με το δεξι του χερι τον Ολυμπο και με το αριστερο το Βερμιο και μου εκλεισε το ματι...τα λεμε το πρωι...Το επομενο πρωι το καραβι ητανε ακομα εκει....και ο ηλιος αφαντος...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

Ας περιμενουμε την Ανασταση...Με υγεια ελπιδα και ΑΓΑΠΗ...

Το θαυμα συνεχιζεται......

Στασου στιγμη ...τοσο γοργη...τοσο γλυκια κι'ωραια...Μ'ανθη Μηλιας και Κυδωνιας να κανουμε παρεα.....

ΤΟ ΧΑΔΙ ΤΗς ΕΡΗΜΟΥ....

...Κοκκινο ζεστο κεραμιδι...πλανιωτανε και μας αγγιζε...σερνοτανε και μας ανατριχιαζε...Μας ακουμπουσε...αφηνε τα χναρια του σαν ρουζ στα μαγουλα καποιας μικρης κυριας...Εισχωρησε οπου ειχε προσβαση και μας αφησε εκπνοες απο καταιγιδες και αμμοθυελες...Εβαψε ακομα πιο κοκκινο το παθος....Ο Αερας της ερημου χαδι στα μαλια μου...και φιλι αλαργινο...

τα ψεματα...

θα φυγω σε λιγη ωρα...ο δευτερος καφες εφτασε στο τελος του και οι δουλιες του σπιτιου επισης Θα κατεβαινω στη πολη και θα μεταλλασωμαι παραλληλα για να αποδεχτω ολη τη ψευτια που κυκλοφορει ελευθερα και ανεληπως ανελεητα καραδοκει...Ας το δουμε αλλιως....