Από την προπαραμονή μιά αδιαθεσία μία κομάρα θαρείς καί ο εαυτός δέν θέλει να προχωρήσει να δεί τίς μέρες πού θάρθουνε τι θα ακολουθήσει...
Ενας χρόνος σε λίγο θα κλείσει ...
Δίχως μπαμπά ,χωρίς αστεία καί γέλια καί ουζάκια καί ψαρέματα καί μαλώματα καί μπερδέματα με τίς πετονιές...καί πετάξου να μού πάρεις τσιγάρα...καί κάνε ένα καφέ...καί κάνε ψιλά γιά τα παιδάκια πού θα έρθουν να πούνε τα κάλαντα....................................................................................................................................
καί αντί να έχω ανθρώπους απέναντι μου να με κοιτάζουν ΄΄εντρομοι μη τυχόν κάθε φορά πού θα φτερνίζωμαι πάθουνε κάτι, καθήσαμε σπίτι Χριστουγεννιάτικα . ..Η αγάπη μου με κοίταζε στα μάτια να δεί πόσο αισθάνωμαι καλά .Καλά είμαι αγάπη μου καί γιά να στό αποδείξω όσο εσύ θα ανάβεις τη φωτιά γιά να φάμε εγώ θα ζωγραφίζω...αυτόν τον τοίχο ..Μά είπες ότι τα χέρια σου πονάνε κάτσε μη κουράζεσαι..όχι αγάπη μου το σώμα είναι αδιάθετο ,εγώ θα ταξιδεύω...στίς ανοιχτές τίς θάλασσες τόν φόβο θα παλέβω.... .καί σαν έρθει το απόβραδο το βαρκάκι μας θα γυρίζει στή στεριά
γεμάτο από καλή ψαριά!!!
Ο Φάρος μας εδώ να μας φωτίζει γιά πάντα!!!.
Τό κρυολόγημα κράτησε λίγο...τόν πυρετό τόν έσβησε ο βαρδάρης...Καλή χρονιά σας εύχομαι με αγάπη υγεία καί χαρά καί να μη μας λείψει ποτέ η διάθεση γιά χρωματιστά ταξίδια στη ζωή μας.
Φιλιά.
