Μή με ξεχνάς...να 'ερχεσαι στα όνειρά μου.

Σε θυμάμαι όπως παλιά ,τότε πού οι θάλασσες σε προσμένανε να τής αρμενίσεις ...

Κάθε μέρα ψάρια μας κουβαλούσες...

 Σε θυμάμαι σάν το βράχο πού πάνω έσπαγαν τα κύμματα  και εσύ γελούσες δυνατα και έλεγες ,ας έρθουν και θα δούνε

Μή φοβάσαι τίποτα μού έλεγες ...τα πάντα γίνονται για το χρήμα γιατί έτσι νομίζουμε ότι κατέχουμε έξουσία ...στήν ουσία όλοι κορό'ιδα  είμαστε και θύματα των  επιθυμιών μας...και η αγάπη ?ρωτούσα...ο έρωτας ?Όλα είναι ένα πάθος ...  όσα λιγότερα πάθη έχεις ,τόσα λιγότερα θα πάθεις.

Κάνε ενα καφέ τώρα  και έλα να καπνίσουμε ένα τσιγάρο...και μη βιάζεσαι....καί εγώ ετρεχα να ικανοποιήσω κάθε  επιθυμία .Ζούσα μαζί σου!!!Ταξίδευα!!!Κάθε φορά και μιά περιπέτεια καθε περιπέτεια έγραφε  και μια μικρή αξέχαστη ιστορία στο βιβλίο της ζωής μαςΑύριο θα φύγουμε πρίν ξημερώσει μού έλεγες  και καθώς  κοιτούσα και δεν  μιλούσα χαμογελούσες  και ρωτούσες Ε???Δέν θα ξημερώσει αυριο???

Δέν θα έχει καλύτερο καιρό???

Δέν θα φύγουν τα μαύρα σύννεφα???

Θα δείς αύριο θα είναι καλύτερα....

Πάντοτε  ήτανε!!!