Παρασκευή 31 Ιουλίου 2009

Δίχως Επιστροφή...


Είχε μιά απόλυτη ευθεία η όχθη πού μέ γέννησε,μιά αλλόκοτη ισιάδα γιά ποτάμι...
Είχε μουσικές ή όχθη πού μέ έθρεψε...μουσικές αλαργινές πού μιλούσαν γιά μιά πατρίδα άλλη...
Είχε πλάσματα πού τή γή δέν πατούσαν,μόνο δίπλα μου πετούσαν καί μου τραγουδούσαν...Ολα χαμογελούσαν...
Πιό κάτω είχε μιά στροφή πού μόνο κάπιοι άλλοι τολμούσαν να περάσουνε ...να βρούνε λένε ΄τη πηγή νά πιούν τό αθάνατο νερό ποτέ νά μή γεράσουνε...
Ναί...Εχει πιό κάτω μιά στροφή μού έλεγε ό Πατέρας μά άν
θελήσεις γιά να πάς ένα σού λεω μόνο...Δέν έχει επιστροφή...

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2009

Ανεμοχάδια.........

























Στό πρώτο φώς τής χαραυγής....Μιά παραλία άδεια...



Μά, καταμεσής στό πέλαγος αρμένιζαν καράβια!!!



Καράβια πού τα χαίδευε Ανεμος χρυσομάλλης!!!



Από τα πέρα, τα βαθιά, τής Θάλασσας τά σπλάχνα,καράβια μάς προσπέρασαν...
δίχως νά βγάλουν άχνα...




Αθόρυβα καί σιγανά.Τά απόνερα τους έφτασαν στά πόδια μας μπροστά...