Ολα μου τα καράβια...

Όλα μου τα καράβια 1987....2010...

 Όλα μου τα χρόνια ...
Τα καταθέτω στα μάτια σας μπροστά...
Όλα όσα χάρισα και μου χάρισαν είναι κρυμμένα εδώ...μέσα στα κύματα...χαμένα στα μπλε τα τυρκουάζ τα σιέλ τα μαβιά...
Αποφάσισα να ταξιδέψω μόνη ...αυτοδίδακτη με δυο βιβλία της σπουδής δια αλληλογραφίας.....
Χίλια εννιακόσια ογδόντα και κάτι...περασμένος αιώνας... μνήμες...
πού χρησιμεύει η λογική όταν όλος είσαι συναίσθημα και πάθος?

Γοητεία γεμάτη η ζωή μα και απογοήτευση...
Ας είναι... όσο περισσότερο πονέσεις τόσο ακριβώς και θα χαρείς!!!

Κι εγώ χαίρομαι  ακατάπαυστα με τα χρώματα και τις αποχρώσεις τους,τις θάλασσες πού δεν ταξίδεψα και τα καράβια που δεν με πείρανε μαζί  τους...όλα αυτά ζωγράφισα ...και σε όλα αυτά τον εαυτό μου άφησα ...κάθε έργο και μία μνήμη...

Κάθε ανάμνηση και ένα χαμόγελο !

Όλα μου τα καράβια!!!Αισιοδοξία και χαμόγελα κουβαλούσαν τα αδειάσανε από τα αμπάρια τους στα πόδια μου μπροστά !!!

Τώρα πια μετά από όλα αυτά ξεμπαρκάρω... σιωπηλά καπνίζω στο παράθυρο ...αγναντεύω θάλασσα  ζωγραφίζωντας  πεταλούδες !

Οι δρόμοι της Θάλασσας.

Πότε θα πάμε απέναντι ?

Χρόνια περπατήσαμε τίς ίδιες στεριές στα ίδια πλακάκια της παραλίας πού άπειρες φορές τα μετρήσαμε...

Πότε θα πάμε?

Θάλασσες μού είπες ο κόσμος καί νησιά  παραδεισένια γεμάτα δροσιές και νάματα

Πότε?

Οι ώρες γέρασαν να μας περιμένουν καί τα μνήματα γέμισαν αγάλματα καί καντήλια αναμένα...

Πότε?

Να με κάψουνε θέλω...

στάχτες  μοιρασμένες στα κύμματα...

θάλασσα να μεταμορφωθώ, νάνοίγω δρόμους να περνώ...

να μη υπάρχω γιά κανέναν...

Μιά ζωή ονειροβατώ  και εσύ τροφοδοτείς το όνειρο με τίς υποσχέσεις σου ...και τίς απατηλές σου αποδράσεις ...δρόμους χαράζεις

ζωγραφίζωντας...

δρόμους στήν θάλασσα

Βυθός... αφρός...ουρανός...

σαν τον Οδυσέα πλανήθηκε δές...μέσα στα χρώματα

είκοσι τόσα χρόνια

Ε!καί λοιπόν?Δεν περπάτησες ποτέ σου επάνω σε νερό?Περπάτησες!

Σε ρωτάω πότε και βαθειά μέσα μου γνωρίζω, ότι ποτέ μα ποτέ δεν θα με πάς απέναντι...ολα είναι μιά απάτη,μιά ψευδαίσθηση.

Εδώ είναι το λιμάνι

Ενα καράβι πάει γιά τον Νοτιά το Bella Aourora μοιάζει...

Απέναντι μου ο Ολυμπος !

καί ο κόσμος πού πιά με τρομάζει...

Θα μείνω εδώ.

Ζω..γραφίζωντας!

Μερικές μικρές αντιγραφές...

Αγιο Ορος.

Ναυάγιο...στήν Μονή Αγίας Άννης...

(λάδι σε καμβά)

Ποσειδώνας καί Αμφιτρίτη λέω εγώ γιατί ο Αίβαζόφσκι τήν Ηώ προτίμησε ...παρέλειψα τήν αγελάδα....καί πρόσθεσα ένα αλογο...Αλλωστε είχα καί το παιδί τους τον Τρίτωνα στήν συλλογή μου!

(ξύλο δίκτυ καί πηλός μαζί με λίγο χρώμα.Επινοήθηκε καί  κατασκευάστηκε τον περασμένο αιώνα)

Στο διά ταύτα ...μας πεδεύει ένα κύμαπού δέν θέλω να τελειώσει.....

Σε λίγο καιρό θα αρχίσουν οι καύσωνες ...το διαλυτικό θα τρυπάει ρουθούνια και η δυσωσμία του θα αναδεύει στομάχια...Θα καταθέσω τα πινέλα μου καί θα αρχίσω τον χορό τής βροχής...μιάς και αυτό το καλοκαίρι πάλι δεν  θα έχει θαύματα...

Τού χρόνου ίσως....

Ο χορός της βροχής !Ο χορός της Θάλασσας!

Τά χρώματα σαν  να με φωνάζουν κάνε μας κύμματα καί εμείς θα σε ταξιδέψουμε,τα σύννεφα σκύβουν καί με φιλούν

Εγώ είμαι το καράβι  όλα είμαστε ένα καί η καταιγίδα γιά παρέα μας!!!

Kαλό καλοκαίρι!

Δέν έχω καί πολύ όρεξη τον τελευταίο τον καιρό...πιό πολύ με ανησυχεί η καταστροφή πού γίνεται στίς θάλασσες τού κόσμου...καί μετά η καταστροφή τής οικονομίας , έτσι η αλλιώς μιά ζωή λιτά περνάω...

Με απασχολεί καί με προβληματίζει αυτή η ανεξέλεγχτη καί ακούσια κατρακύλα πού έχουμε πάρει όλοι μαζί καί αν είναι να γκρεμοτσακιστούμε  ας πέσουμε  από αυτόν εδώ τόν βράχο...πιό κάτω είναι η πισίνα!!!

Καλό καλοκαίρι να το ονειρευτούμε καί να το πραγματοποιήσουμε...γιατί έτσι όπως μας πάνε ...δέν ξέρουμε εάν καί πώς... θα ζήσουμε....

Παραλιακά...

Ετσι...σχέδιο παρέα!  Χρώματα και τελάρο καφές και τσιγάρο άντε καί κάνα ποτό!!!Παραλιακά  σήμερα να γουστάρουμε!!!Μού την έχει δώσει....Η ελευθερία μου κοιμήθηκε  γιά χρόνια πολλά μού είπαν περικοπές  τι και πώς ... καί εγώ αύριο δεν ξέρω αν θα ζώ...Ουφ έσκασα ....οι άνθρωποι φοβισμένοι ....θα φτωχείνουν λέει ...Να περπατήσω θέλω , να καλπάσω παρέα με  άλογα ,να διώξω τα παράλογα πού φόρτωσαν  στό μυαλό μου...

Ετσι....να  ξεσχίζω  και να  σχίζω τα χαρτιά  περιτυλίγματός μου να μην έχω ανάγκη από αμπαλάρισμα ... Ζωγραφίζωντας   να απ' ελευθερωθώ!Μπάς καί ξυπνήσω κάποια μέρα...και καταλάβω πώς φτωχός είναι μόνο ο εξω απ "έδώ.

Καλημέρα σας!

΄Ερωτας καί Μούσες.

Είναι ο Ερωτας πού μας μεγάλωσε καί έμεινε έφηβος αυτός...

Ρουφάει τις ανάσες μας... Πνοές τον κρατάνε ζωντανό...

Αναπνοές ανθρώπων...Ψυχές γυναικών καί αυτός Θεός!!!

Είναι  Έρωτας αυτός πού μας λάβωσε  και εμείς  ξεψυχησμένα θα ζούμε...Θά ξεψυχάμε παίζοντας βιολί τραγουδώντας καί χορεύοντας ζωγραφίζωντας καί απαγγέλοντας τό απαύγασμα τής απαρχής τής λέξης ΑΓΑΠΩ!!!

Kαληνύκτα φώς μου!!!

Σκύβει ο ουρανός καί με φιλάει τα δειλινά ...ανάσες από πανδαισία  χρωμάτων  μαζί του  οι  ώρες τού αποχαιρετισμού !!! Καληνύκτα έρωτα!!!

Καληνύκτα φώς μου!!!

Χρόνος με αξία!!!

Οί πρώτες  στιγμές του καινούργιου χρόνου ...λίγο πρίν την ανατολή ...  Επτά παρά κάτι...η ώρα....έβαλα θερμόμετρο...τριάντα επτά παρά κάτι...΄Τέλος ο πυρετός ...έκανα ένα ΄καφέ άναψα ένα τσιγάρο καί έμεινα να αγναντεύω τον Ολύμπο!!!Πόσο μού αρέσει η θέα του!!!Μέ εμψυχώνει θαρρείς...με αναπτερώνει με κάνει να θέλω να πετάξω όσο γίνεται πιό ψηλά,να διασχίσω την απόσταση πού μας χωρίζει φτερουγίζωντας !!!

Πώς πέρασε ένας χρόνος...όλα μου τα δάκρια μού τα πήρε φεύγωντας ...χιόνι τα έκανε και στήν κορφή τού βουνού τα ακούμπισε σαν ζωγραφική πινελιά στό στερέωμα...καί ύστερα βγήκε ο Ηλιος!!!Τελικά έχει μεγάλη,πολύ μεγάλη αξία ο χρόνος η  διάρκεια η πορεία μας μέσα σε αυτόν..Επέζησα μετά από  τόσα  πού έγιναν ...τα κατάφερα να  είμαι καί να αισθάνωμαι καλά.Μεγάλη η απούσία,μα καί η ελπίδα επίσης.. σήμερα το πρωί πού χαιρετώ τον Ολυμπο νιώθο να με λούζει το φώς του  να με εμψυχώνει η θέα του  καί να με κάνει όλο και πιό δυνατή!!!
Καθώς περνάνε οι στιγμές και αυτή η μέρα φεύγει, έρχεται η ώρα της γαλήνης της σιγής της προσευχής,της προσδοκίας  της ελπίδας.Τα δώρα της ψυχής  αύλα είναι ...ανάσες ανακούφισης και λίγης ξεγνοιασιάς!Ας έχουμε πολλές  χαρούμενες στιγμές  μέσα στο διάβα του το φετεινό  καί να είμαστε όλοι μας καλά .Αμήν!!!

(Θεέ μου τούτο το φώς από τα μάτια μας ποτέ  πιά  να μη σβήσει)

1-1-2010.

ΑΦΙΈΡΩΣΗ.